Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους

το φορέσει ορθογραφημένο νεοελληνικά στους Ναιναίκους πολιτικούς της, που όταν «κυβερνούν» γίνονται πιστά οικόσιτα της γερμανοναζιστικής Ευρώπης της οικονομικής βίας και όταν αντιπολιτεύονται θυμούνται την αντίσταση ως έναν αντιδραστικό μηχανισμό υπεραναπλήρωσης του Εγώ, για να διασκεδάσουν την απαξία τους.Στο τελευταίο, όμως, Χούντιαλ παρατηρείται και μια παγκόσμια πρωτοτυπία κοινοβουλευτικού ευτελισμού. Ψηφίζονται από το ναιναικοβούλιο των προθύμων για δεύτερη φορά τα ίδια επαχθή και λαοκτόνα μέτρα, όπως η νέα περικοπή των συντάξεων από το 2019 και η μείωση του αφορολογήτου από το 2020, που έχουν ήδη ψηφισθεί και υποκλέπτουν «δις δημοκρατικά», σαν μια επωδός κοινωνικής τραγωδίας, ετησίως, τρεις συντάξεις από τους συνταξιούχους και έναν μισθό από τους μισθωτούς, ενώ, ταυτόχρονα, υποθηκεύεται δημόσια περιουσία 25 δισεκατομμυρίων ευρώ, προφανώς, για την επικαιροποίηση της υποταγής, ενόψει της δήθεν καθαρής, αλλά σαφώς βρώμικης εξόδου από την ευρωπαϊκή δανειοδουλοπαροικία.

Σε τέτοιες θλιβερές και βρώμικες στιγμές για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία βρίσκω καταφύγιο στον Ηρόδοτο, που καταγράφει τόσο γλαφυρά τον περιορισμό του θράσους των Περσών τυράννων να στείλουν αγγελειοφόρους στην Αθήνα και τη Σπάρτη για να ζητήσουν «γῆν τε καὶ ὕδωρ», αφού σε προηγούμενη αποστολή και απαίτησή τους τους έριξαν σε βάραθρο και πηγάδι να βρουν τα πλούτη που ζητούσαν να αρπάξουν, κάτι που θα έπρεπε να κάνουμε κι εμείς με τους σύγχρονους Πέρσες νεοτυράννους Ευρωπαίους:

«[7.133.1] ἐς δὲ Ἀθήνας καὶ Σπάρτην οὐκ ἀπέπεμψε Ξέρξης ἐπὶ γῆς αἴτησιν κήρυκας τῶνδε εἵνεκα· πρότερον Δαρείου πέμψαντος ἐπ᾽ αὐτὸ τοῦτο οἱ μὲν αὐτῶν τοὺς αἰτέοντας ἐς τὸ βάραθρον, οἱ δ᾽ ἐς φρέαρ ἐμβαλόντες ἐκέλευον γῆν τε καὶ ὕδωρ ἐκ τούτων φέρειν παρὰ βασιλέα».

 

Αλλά, βέβαια, δεν ξεχνώ και τον Γάλλο ανθρωπιστή, φιλόσοφο, ποιητή και θεμελιωτή της σύγχρονης πολιτικής φιλοσοφίας Étienne de La Boétie (1530 – 1563), που θεωρούσε τους ισχυρούς ως μεγάλους, απλά, γιατί εμείς είμαστε στα γόνατα (γονυπετείς) και τους προσκυνούμε, κοινώς, προσκυνημένοι, Νενέκοι ή Ναιναίκοι, («ils ne sont grands que parce que nous sommes à genoux»).

ΥΓ

Επειδή από αύριο θα ακούσουμε θριαμβευτικούς αλαλαγμούς, αδολεσχίες και ηλιθιότητες για τα λεγόμενα «αντίμετρα», θα ήθελα να διευκρινίσω, ότι δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια πρόφαση στην ανακατομή της φτώχειας, αφού υφαρπάζουν το κρίσιμο υστέρημα αυτών που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας και το διανέμουν σ’ αυτούς που πέρασαν τον Ρουβίκωνα της εξαθλίωσης, ώστε να κάνουν πράξη το όραμα της αταξικής πενίας.

Τελικά, ήρθε η ώρα να κατανοήσουμε οι φτωχοί της χώρας μας, χωρίς να φθονεί ο φτωχός τον φτωχό, κατά το του Ησίοδου «πτωχὸς πτωχῷ φθονέει», αυτό που έλεγε ο δάσκαλός μου της πολιτικής και της

φιλοσοφίας, Jean – Paul Sartre, ότι δεν γνωρίζουμε πως σκοπός της ζωής μας εδώ και οχτώ χρόνια είναι να εξασκούμε τη γενναιοδωρία των Ναιναίκων.

«Les pauvres ne savent pas que leur fonction dans la vie est d’exercer notre générosité» (Jean – Paul Sartre) (Οι φτωχοί δεν γνωρίζουν οτι ο σκοπός της ζωής τους είναι να εξασκούν τη γενναιοδωρία μας).

Αν κατανοήσουμε αυτό, δεν μένει παρά μόνο η αξιοπρέπεια της προτροπής ενός συνγέρου μας, του Γέρου του Μωριά:

«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».

ΔΑ